برق پرنده!


 

ترجمه: سيد حسين علوي لنگرودي




 

امکان ارسال الکتريسيته بدون استفاده از سيم، رويايي است که به واقعيت پيوسته است
 

شايد شما هم آرزو کرده ايد که اي کاش مي توانستيد گوشي تلفن همراه خود را از راه دور و بدون نياز به اتصال به پريز برق شارژ کنيد و يا اين که وسايل الکتريکي خود را در هر جا که مي خواهيد و به صورت بي سيم به کار اندازيد. جالب است بدانيد که دانشمندان از سال ها پيش به فکر تحقق اين آرزوها بوده اند. يک قرن پيش بود که نيکلا تسلا ايده انتقال الکتريسيته بدون استفاده از سيم را مطرح و پيگيري کرد و به همين منظور يک سلسله آزمايش هاي مبتکرانه را به مرحله اجرا درآورد. او تعدادي لامپ الکتريکي را به صفحات فلزي معلق در يک ميدان الکتريکي پر قدرت متصل کرد و کوشيد آنها را به وسيله يک فرستنده الکتريسته راه دور روشن کند. او در سال 1898 و پس از موفقيت در يک سري آزمايش هاي ميداني، پيشنهاد کرد که يک سيستم جهاني از برج هاي غول پيکر که در مجموع يک شبکه ارتباط بي سيم جهاني را تشکيل مي دادند، به وجود آيد که با استفاده از آن مي شد الکتريسيته را به صورت بي سيم به اقصي نقاط جهان فرستاد. اين ايده با استقبال نسبي دولتمردان و سرمايه گذاران آمريکايي روبه رو مي شد و ساخت اولين برج از مجموعه هاي تشکيل دهنده سيستم جهاني تسلا در سال 1901 در جزيره لانگ آيلند آغاز شد. حاميان مالي اين پروژه، چند بانک بزرگ از جمله جي پي مورگان بودند که پس از مدت کوتاهي و به دلايل مالي از ادامه حمايت هاي مالي خود پا پس کشيدند.
امروزه، ايده اي که در ذهن تسلا بود، دوباره جان گرفته و شرکت هاي بسياري در حال مطالعه بر روي راهي براي انتقال الکتريسيته بدون استفاده از سيم و البته در مقياس هايي محدودتر از آنچه که مورد نظر تسلا بود، هستند. به عنوان مثال، شرکت «واي تريسيتي» توانسته است انرژي الکتريکي لازم براي روشن کردن يک تلويزيون ال سي دي از فاصله چند متري و بدون استفاده از سيم را ارسال کند. دانشمندان اميدوارند بتوانند انرژي مورد نياز وسايل برقي کوچک از جمله حسگرهاي نصب شده در ساختمان ها و حتي ماشين آلات صنعتي کوچک را با کمک فرستنده هاي مايکروويو بي سيم نصب شده در فواصل مشخص تامين و ارسال کنند.

چيزي شبيه به جادو
 

به عقيده بسياري، انتقال الکتريسته به وسايل برقي بدون استفاده از سيم و از راه دور، چيزي شبيه به داستان هاي جادوگري است. دکتر «اسميت» و دکتر «آلنسون سمپل» از پژوهشگران دانشگاه واشنگتن توانسته اند به چند حسگر مخصوص سنجش رطوبت و دما از فاصله 4 کيلومتري و از يک ايستگاه تلويزيوني، برق رساني کنيد. اين انتقال برق از يک فرستنده يک مگاواتي آغاز شده و به صورت انرژي الکتريکي 60 ميکرووايت در حسگر دريافت مي شود. يکي ديگر از محققان دانشگاه بنام «اسکات ساوث وود» نيز موفق شده است يک حسگر ويژه هواشناسي که قادر به اندازه گيري درجه دما و فشار هواست را با استفاده از انرژي الکتريکي راه دور به کار بيندازد.
شرکت نوکيا، بزرگ ترين توليد کننده گوشي هاي تلفن همراه در جهان نيز به موضوع انتقال بي سيم الکتريسته توجه خاصي نشان داده است و در تلاش است با کمک دکل هاي فرستنده امواج راديويي شامل فرستنده هاي راديويي، تلويزيوني، Wiـ Fi و موبايل يک سيستم جامع و فراگير جذب و انتقال بي سيم الکتريسيته را پديد آورد.
براساس بررسي هاي انجام شده توسط مهندسان شرکت نوکيا، از هر کدام از فرستنده هاي ارسال کننده امواج راديويي مي توان تا 5 ميلي وات برق دريافت کرد که در مجموع انرژي الکتريکي برابر با 20 ميلي وات را تشکيل مي دهد. اين ميزان الکتريسيته براي قرار دادن گوشي تلفن همراه در حالت آماده باش کفايت مي کند اما براي شارژ کامل يک تلفن موبايل از راه دور به 50 ميلي وات انرژي راه دور نياز است.
در نمايشگاه بين المللي لوازم الکترونيکي نيويورک که در ژانويه سال 2010 برگزار شد، اختراع جديدي نظر بازديد کنندگان را به خود جلب کرد که قادر به جذب انرژي از فرستنده هاي راديويي و تلويزيوني اطراف بود. از اين اختراع جديد مي توان براي شارژ تلفن هاي همراه استفاده کرد. براساس گفته هاي سازندگان اين اختراع، از اين دستگاه مي توان براي انتقال الکتريسيته و شارژ وسايل برقي کوچک از قبيل حسگرها، ماشين حساب و ساعت بهره برد و اين اميد مي رود تا در آينده اي نزديک بتوان براي شارژ گوشي هاي موبايل و دستگاه هاي پخش موسيقي نيز از اين دستگاه استفاده کرد.
به هر حال، ايده جذب امواج راديويي و استفاده از آنها براي توليد و انتقال انرژي رؤيايي است که مي رود تا به تحقق بپيوندند و وابستگي و محدود بودن وسايل الکتريکي به سيم و پريز برق به زودي برطرف خواهد شد.
منبع: ويژه نامه علم و فناوري اکونوميست
منبع: دانشمند شماره 567